Jack Daniel’s Tennessee Fire [50 ml]. Λικέρ

 

Από Ουίσκι, Σκωτσέζικα και Αμερικάνικα. Έχω πιει ως σήμερα (Τετάρτη, 15 Φεβρουαρίου 2023) με σειρά κατανάλωσης, από την παλαιότερη, στην νεώτερη, τα εξής:

 

1.   The Famous Grouse (αξιολόγησή μου αυτού του πιοτού υπάρχει στο skroutz.gr)

2.   Dimple

3.   Jack Daniel’s Old No. 7 (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)

4.   Teacher's, Highland Cream (αξιολόγησή μου αυτού του πιόματος υπάρχει στο skroutz.gr)

5.   Jack Daniel’s Gentleman Jack (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)

6.   Buffalo Trace (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)

7.             Haig Gold Label

8.   Dewar’s White Label (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)

9.   Jim Beam White Label

 

Έχω δοκιμάσει, και τα εξής άλλα ποτά, έως τώρα: Μπύρες Fix, Mythos, Corona Extra και άλλων μαρκών. Gordon’s Space, Smirnoff Ice, κρασί κόκκινο διαφόρων παραγωγών. Ούζο Πλωμαρίου και Mini Μυτιλήνης. Βότκα Absolut και Stolichnaya. Τεκίλα λευκή (silver) της Sierra. Τεκίλες Olmeca Blanco & Olmeca Reposado. Και 2 λικέρ: Olmeca Dark Chocolate & το Jack Daniel’s Tennessee Fire.

 

Το Jack Daniel’s Tennessee Fire. Είναι ένα λικέρ κανέλας, αναμεμειγμένο, με υψηλό ποσοστό, ουίσκι.

 

Το άρωμά του, είναι πραγματικά φανταστικό, υπέροχο! Η γεύση του, είναι, αρκετά μονοδιάστατη. Για εμένα, αλλά και για πολύ πιο έμπειρους πότες, από τον εαυτό μου.

 

Αυτά που μού ήρθαν πολύ έντονα, είναι η κανέλα. Μαζί με ισχυρή γεύση, από το θρυλικό, Jack Daniel’s Old No. 7.

 

Το πρόβλημα όμως, με το συγκεκριμένο, λικέρ ουίσκι. Είναι ότι, το ποσοστό του αλκοόλ, είναι υπερβολικά υψηλό [35%]. Αυτό ήταν που με ενόχλησε.

 

Όμως, αν σας αρέσει το ουίσκι, να το πίνετε σκέτο. Τότε δεν θα σας κάνει άσχημη εντύπωση. Όπως έκανε σε μένα.

 

Εγώ, αγόρασα, το μικρούλι μπουκαλάκι, των 50 ml. Διότι ήθελα απλώς να το δοκιμάσω. Δεν ήξερα, εάν θα μού άρεσε, τόσο. Για να ξοδέψω τα χρήματά μου, σε ένα μπουκάλι μεγάλο, των 700 ml.

 

Η μποτίλια του, Jack Daniel’s Tennessee Fire. Είναι, ουσιαστικά πανέμορφη. Και το χρώμα του υγρού, λάμπει σαν το χρυσάφι! Είναι ένα προϊόν έντονα ελκυστικό, στο μάτι του καταναλωτή.

 

Συμπερασματικά λοιπόν. Ίσως να ξαναγόραζα, το λικέρ αυτό. Είναι, ωστόσο, τόσο ιδιαίτερο. Που, σαφώς και αξίζει, να το προσθέσετε, στην κάβα σας.

 

Αν, σας αρέσει η κανέλα, και το σκέτο Αμερικάνικο ουίσκι. Τότε μην το σκέφτεστε. Αγοράστε το και απολαύστε το!

 

 

Θετικά

 

·         Έντονη, εκπληκτική μυρωδιά, κανέλας

·         Θαυμάσιο μπουκάλι

·         Μπορείτε να το βρείτε, και σε μινιατούρα. Για να το δοκιμάσετε

 

 

Αρνητικά

 

·         Μεγάλο το ποσοστό του ουίσκι. Το πιοτό βγάζει οινοπνευματίλα.

Haig Gold Label Ουίσκι [700ml]

 

Από Ουίσκι, Σκωτσέζικα και Αμερικάνικα. Έχω πιει ως σήμερα (Τετάρτη, 15 Φεβρουαρίου 2023) με σειρά κατανάλωσης, από την παλαιότερη, στην νεώτερη, τα εξής:

 

1.   The Famous Grouse (αξιολόγησή μου αυτού του πιοτού υπάρχει στο skroutz.gr)

2.   Dimple

3.   Jack Daniel’s Old No. 7 (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)

4.   Teacher's, Highland Cream (αξιολόγησή μου αυτού του πιόματος υπάρχει στο skroutz.gr)

5.   Jack Daniel’s Gentleman Jack (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)

6.   Buffalo Trace (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)

7.             Haig Gold Label

8.   Dewar’s White Label (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)

9.   Jim Beam White Label

 

Έχω δοκιμάσει, και τα εξής άλλα ποτά, έως τώρα: Μπύρες Fix, Mythos, Corona Extra και άλλων μαρκών. Gordon’s Space, Smirnoff Ice, κρασί κόκκινο διαφόρων παραγωγών. Ούζο Πλωμαρίου και Μυτιλήνης, βότκα Absolut και Stolichnaya. Τεκίλα λευκή (silver) της Sierra. Τεκίλες Olmeca Blanco & Olmeca Reposado. Και 2 λικέρ: Olmeca Dark Chocolate & Jack Daniel’s Tennessee Fire.

 

Το Haig Gold Label, είναι ένα ουίσκι όχι άγευστο. Αλλά με, ουσιαστικά, απαίσια, γεύση. Όταν το δοκίμασα, στο σπίτι της αδερφής μου. Μου ήρθε να το φτύσω.

 

Το άρωμά του, εντούτοις, είναι κάπως ελκυστικό. Μου θύμισε, κάπως, τη μυρωδιά του, Teacher’s Highland Cream. Όταν το μύρισα από το μπουκάλι, ανοίγοντάς το.

 

Σαφώς και υπάρχουν φθηνότερα ουίσκι από το Haig Gold Label. Τα οποία έχουν καλύτερη γεύση. Όπως το Teacher’s Highland Cream. Και ακόμα και πολύ ταπεινά ουίσκι. Όπως τα Cutty Sark και VAT 69.

 

Λοιπόν, γεύτηκα και οσμίστηκα, πολύ προσεκτικά, αυτό το ουίσκι. Σκέτο, χωρίς πάγο ή νερό.

 

Δεν κρύβω, ότι γενικά, είμαι λάτρης, του Αμερικάνικου ουίσκι. Το οποίο είναι, σημαντικά φθηνότερο, από τα Σκωτσέζικα, single malt. Και, γευστικά, ανώτερο, από όλα τα blended Σκωτσέζικα.

 

Το μπουκάλι του Haig Gold Label. Είναι κοντόχοντρο, αδιαφανές, σκούρο. Είναι, μακράν, η πιο κακάσχημη μποτίλια ποτού, που έχω αντικρίσει, ως τώρα. Σίγουρα, δεν εντυπωσιάζει τον καταναλωτή. Και δεν σε κάνει, να θέλεις να το αγοράσεις.

 

Το Haig Gold Label έχει βιδωτό καπάκι και βαλβίδα ασφαλείας. Και τα 2 αυτά τα προτιμώ. Επειδή, το βιδωτό καπάκι, επειδή είναι πιο γερό, σε βάθος χρόνου. Σε σύγκριση με τον απλό φελλό. Και η βαλβίδα ασφαλείας, επιτρέπει την πιο μετρημένη και ακριβείας, πόση.

 

Καταληκτικά λοιπόν. Το Dewar’s White Label είναι ένα ουίσκι, ακριβό, για την κακή γεύση, που αυτό προσφέρει. Δεν μπορεί βέβαια να ανταγωνιστεί, πολλά, φθηνότερα, ή παρόμοιας τιμής, ουίσκι.

 

Η απόφαση αγοράς, δική σας.

 

 

Θετικά

 

·         Είναι ίσως το παλαιότερο αποστακτήριο, της Σκωτίας

·         Έχει βιδωτό καπάκι και βαλβίδα ασφαλείας

 

 

Αρνητικά

 

·         Η γεύση του είναι πολύ άσχημη

·         Η τιμή του, είναι υψηλή, για την χαμηλή, συνολική, ποιότητά του

·         Κακής αισθητικής μπουκάλι

Dewar's White Label Ουίσκι [700ml]

 

Από Ουίσκι, Σκωτσέζικα και Αμερικάνικα. Έχω πιει ως σήμερα (Τετάρτη, 15 Φεβρουαρίου 2023) με σειρά κατανάλωσης από την παλαιότερη στην νεώτερη, τα εξής:

 

1.   The Famous Grouse (αξιολόγησή μου αυτού του πιοτού υπάρχει στο skroutz.gr)

2.   Dimple

3.   Jack Daniel’s Old No. 7 (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)

4.   Teacher's, Highland Cream (αξιολόγησή μου αυτού του πιόματος υπάρχει στο skroutz.gr)

5.   Jack Daniel’s Gentleman Jack (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)

6.   Buffalo Trace (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)

7.             Haig Gold Label

8.   Dewar’s White Label

9.   Jim Beam White Label

 

Το Dewar's White Label, είναι ένα, απλό στη γεύση και στη μυρωδιά, ουίσκι. Το άρωμά του δεν μου άρεσε. Όταν το μύρισα από το μπουκάλι, ανοίγοντάς το.

 

Ακόμα και πολύ έμπειροι δοκιμαστές ουίσκι. Όπως ο Γερμανός, Horst Luening στο κανάλι του στο YouTube [whisky.com].  Καθώς και ο γιος του, επίσης δοκιμαστής, Ben Luening. Τους οποίους, παρακολουθώ, εδώ και αρκετό καιρό, μετά μανίας!

 

Λοιπόν ο κύριος Λούνινγκ είπε ότι ναι μεν, το Dewar’s White Label φέρει τις περισσότερες διακρίσεις – μετάλλια. Είναι δηλαδή πολυβραβευμένο.

 

Αλλά, αυτό δεν συμβαίνει, λόγω της καθαρής ποιότητας, γεύσης ή αρώματος, του πιοτού αυτού. Αλλά, πολύ απλά, διότι έχει κάνει τόσο πολύ πλούσιο, το Ηνωμένο Βασίλειο.

 

Άλλωστε, είναι το πρώτο σε πωλήσεις Blended Whisky, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής [USA].

 

Επιτρέψτε μου, να εκφράσω, την άποψή μου. Αν κάτι είναι πολύ εμπορικό. Δεν σημαίνει, αυτομάτως, ότι έχει, και την κορυφαία ποιότητα, σε σχέση με ανταγωνιστικά προϊόντα.

 

Λοιπόν, γεύτηκα και οσμίστηκα πολύ προσεκτικά αυτό το ουίσκι. Σκέτο, χωρίς πάγο ή νερό.

 

Το μόνο, που μπόρεσα να αντιληφθώ, από γεύση. Είναι μία πικρίλα. Αναμεμειγμένη με αρκετή δόση γλυκύτητας. Δεν έχει γεύση ξύλου – βαρελιού. Ή κάποια άλλη δοκιμή. Πέρα από ίσως λίγη βανίλια. Καπνό δεν μού έβγαλε καθόλου. Προς απογοήτευσή μου.

 

Αυτή η διακριτή πίκρα. Είναι αποτέλεσμα, της τσιγκούνικης τακτικής των Σκωτσέζων. Να επαναχρησιμοποιούν, το ίδιο βαρέλι ωρίμανσης, πολλές φορές, ξανά και ξανά.

 

Γενικά, αν και δεν έχω δοκιμάσει ακόμα, κανένα single malt whisky, από τη Σκωτία. Από τα blended whisky, που έχω πιει ως τώρα. Μόνο το Teacher’s, κατάφερε να με εντυπωσιάσει.

 

Εντούτοις, οφείλω να ομολογήσω. Ότι το Dewar’s White Label, μού άρεσε περισσότερο, από το Famous Grouse. Τα 2 αυτά ουίσκι έχουν, πάνω – κάτω την ίδια τιμή, στα σούπερ μάρκετ.

 

Δεν κρύβω, ότι είμαι λάτρης, του Αμερικάνικου ουίσκι. Το οποίο είναι, σημαντικά φθηνότερο, από τα Σκωτσέζικα, single malt. Και, γευστικά, ανώτερο, από όλα τα blended Σκωτσέζικα.

 

Το μπουκάλι είναι ψιλόλιγνο, επαρκώς προσεγμένο. Αλλά δεν ξεχωρίζει και τόσο. Όπως αυτό του Teacher’s, για παράδειγμα.

 

Το Dewar’s White Label έχει βιδωτό καπάκι και βαλβίδα ασφαλείας. Και τα 2 αυτά τα προτιμώ. Επειδή, το βιδωτό καπάκι, είναι πιο γερό, σε βάθος χρόνου, σε σύγκριση με τον απλό φελλό. Και η βαλβίδα ασφαλείας, επιτρέπει την πιο μετρημένη και ακριβείας, πόση.

 

Καταληκτικά λοιπόν. Το Dewar’s White Label είναι ένα ουίσκι, ακριβό, για την καλούτσικη γεύση, και την οσμή, που αυτό προσφέρει. Δεν μπορεί να ανταγωνιστεί, πολλά, ακόμα και φθηνότερα, ή παρόμοιας τιμής, ουίσκι.

 

Όπως το Teacher’s ή ακόμα περισσότερο το κλασικό, θαυμάσιο, Jack Daniel’s Old No.7. Δεν θα το ξαναδοκίμαζα.

 

 

Θετικά

 

·         Είναι ένα παλαιό και δοκιμασμένο ουίσκι

·         Είναι πρώτο σε πωλήσεις, στην κατηγορία του, στις Η.Π.Α.

·         Έχει βιδωτό καπάκι και βαλβίδα ασφαλείας

 

 

Αρνητικά

 

·         Τσιμπημένη τιμή, για την συνολική, αξία του

·         Είναι πικρό, στη γεύση

·         Αδιάφορη η οσμή του