Από Ουίσκι, Σκωτσέζικα και Αμερικάνικα. Έχω πιει ως σήμερα (Τετάρτη, 15 Φεβρουαρίου 2023) με σειρά κατανάλωσης, από την παλαιότερη, στην νεώτερη, τα εξής:
1. The Famous Grouse (αξιολόγησή μου αυτού του πιοτού υπάρχει στο skroutz.gr)
2. Dimple
3. Jack Daniel’s Old No. 7 (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)
4. Teacher's, Highland Cream (αξιολόγησή μου αυτού του πιόματος υπάρχει στο skroutz.gr)
5. Jack Daniel’s Gentleman Jack (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)
6. Buffalo Trace (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)
7. Haig Gold Label (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)
8. Dewar’s White Label (αξιολόγησή μου αυτού του ποτού υπάρχει στο skroutz.gr)
9. Jim Beam White Label [50 ml] (αξιολόγησή μου αυτού του πιόματος υπάρχει στο skroutz.gr)
10. Jameson [50 ml]
Έχω δοκιμάσει, και τα εξής άλλα ποτά, έως τώρα: Μπύρες Fix, Mythos, Corona Extra και άλλων μαρκών. Gordon’s Space, Smirnoff Ice, κρασί κόκκινο διαφόρων παραγωγών. Ούζο Πλωμαρίου και Mini Μυτιλήνης. Βότκα Absolut και Stolichnaya.
Τεκίλα λευκή (silver) της Sierra. Τεκίλες Olmeca Blanco & Olmeca Reposado. Και 2 λικέρ: Olmeca Dark Chocolate & το Jack Daniel’s Tennessee Fire.
Καθώς επίσης, και το μοναδικό, ανεπανάληπτο, Metaxa 5 stars.
Πρώτα απ’ όλα, δηλώνω ξεκάθαρα, ότι δεν μού αρέσει, το Ευρωπαϊκό ουίσκι.
Μετά την δοκιμή και του Jameson. Αποφάσισα εν τέλει, να μην ξαναγοράσω κανένα, Σκωτσέζικο ή Ιρλανδέζικο, whiskey. Γνωρίζω πολύ καλά, ότι το Jameson θεωρείται ένα εξαιρετικό ποτό. Όμως, δεν κατάφερε να με κερδίσει.
Το δοκίμασα πολύ προσεκτικά, σκέτο πρώτα. Και κατόπιν, αραιωμένο με Pepsi Cola.
Έχει πολύ ήπια γεύση. Και λουλουδάτο άρωμα. Ενδεικτικό είναι να σας πω, εντούτοις. Πώς από το μπουκαλάκι των 50 ml. Το οποίο αγόρασα δοκιμαστικά. Ήπια περίπου το 1/3. Και το παράτησα. Έκτοτε δεν το έχω αγγίξει ξανά.
Γενικά δεν μπορώ να καταλάβω όλο τον ενθουσιασμό που επικρατεί με τα Σκωτσέζικα και Ιρλανδέζικα ουίσκια. Εμένα μού φαίνονται ψυχρά και πανάκριβα [ναι, αναφέρομαι στα περιβόητα, Single Malt].
Κυκλοφορούν τόσα θαυμάσια, γλυκά και δυνατά Αμερικάνικα ουίσκια. Τα οποία αγαπώ πολύ. Και σε τιμές χαμηλότερες από κάθε Σκωτσέζικο ή Ιρλανδέζικο Single Malt.
Σε κάθε περίπτωση, αν σας αρέσουν τα Σκωτσέζικα ουίσκι. Το Jameson, μάλλον θα σας ενθουσιάσει. Αν όμως, είστε λάτρεις, του Bourbon. Σκεφθείτε το καλά, πριν ξοδέψετε, τα λεφτά σας. Σε κάτι, που εν ολίγοις, είναι, γευστικά ουδέτερο, για μένα.
Επιπλέον, η φιάλη του Jameson. Είναι μάλλον άσχημη. Και δεν μού αρέσει το πράσινο χρώμα της. Θα την προτιμούσα διάφανη. Ώστε να φαίνεται, το υγρό, και ο χρωματισμός του.
Είναι απλώς, μία ακόμα μπουκάλα, ουίσκι. Χωρίς, να τραβάει έντονα, το μάτι, του καταναλωτή.
Συμπερασματικά. Όπως προείπα, το Jameson, απευθύνεται μόνο σε λάτρεις του ουίσκι, που προέρχεται, από τα βρετανικά νησιά. Δεν είναι ένα πιοτί, για όλους. Όπως, ούτε και τα Αμερικάνικα ουίσκια, δεν είναι, σαφώς, για όλο τον κόσμο.
Θετικά
· Θεωρείται το κορυφαίο, Ιρλανδέζικο ουίσκι
Αρνητικά
· Η τιμή του, είναι υψηλή, για την μέτρια γεύση και οσμή του
· Έχει περιορισμένη γεύση και άρωμα
· Δεν είναι δυνατό ουίσκι
· Η μπουκάλα του είναι αδιάφορη
No comments:
Post a Comment